Nou, dat waren weer een aantal intense dagen met onze dame. Voor er afgereisd kon worden naar Stroe voor de start van seizoen 2016 moesten de Basterds flink door het stof.

Allereerst een woord van dank voor al onze die-hard- en nieuwe sponsoren! Succes vieren we op en naast de baan. Naast de baan zit dat wel snor getuige de vele sponsorstickers die verwerkt moesten worden. Zaterdag 14 mei moest de start gemaakt gaan worden om dat ook op de baan te laten zien.

Als onderdeel van het meerjarenplan is 2016 het jaar om het motorconcept onder controle te krijgen om in 2017 een componenten versie te maken om de concurrentie serieus het vuur aan de schenen te gaan leggen. Ambitieus als altijd dus, maar dit kost flink wat leergeld en tijd.

Zoals jullie weten is ons in 2015 de nodige ellende niet bespaard gebleven. Füchtorf een paar weken geleden was dan ook de eerste serieuze test hiervoor. Na zorgvuldig de nieuwe motor te hebben opgebouwd, was daar in Duitsland toch weer die valse start. Door een foute materiaalkeuze kwam de dame niet van haar plek en werd er uit voorzorg geen risico genomen en besloten eerst het probleem te tackelen.

Na inspectie is de motor uit elkaar gehaald en weer fris gemaakt. Na het warmdraaien bij de werkplaats zag het er echt goed uit en werd het tijd voor de vuurdoop op onze testbaan. Helaas volgde als snel het nieuws dat het weer mis was. De eerste appjes in de avond verraadden een gat in het blok…slik. De oorzaak van de malheur is de nieuwe manier van bewerken van de drijfstangen. Dit blijkt ze toch te verzwakken. Nu dus de hand in eigen boezem: een hele goede leer voor de toekomst.

Je zou kunnen zeggen dat de Basterds sleutelen wel leuk vinden:-( Niets is minder waar, maar goed, de schouders eronder en beginnen met het opbouwen van de reservemotor. Gelukkig was de krukas nog te gebruiken. Collega Barend Huijbregts van HMT stond meteen paraat met zijn hulp. Ook mogen we hier Nuyts uit Antwerpen niet in vergeten: hartelijk bedankt voor het snelle schakelen! De krukas was het eerste onderdeel waar we op moesten wachten. Verder waren er nieuwe drijfstangen en zuigers nodig. Partner Timmermans Verspaningstechniek uit Oudenbosch stond weer paraat om te laten zien waar ze zo goed in zijn. Grote klasse Arjan en team!

De andere topper is Rob van der Waal met zijn machinery. Rob verzorgde netjes op tijd de drijfstangen die nog bewerkt moesten worden, maar zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat de Lady aan kon haken. Kijkt u even mee?

> Donderdagavond is alles voorbereid om vrijdag vol aan de bak te kunnen als de krukas terug zou zijn van Nuyts.

> Vrijdag overdag nog e.e.a. op wezen halen.

> Om 17:00 kon men dan eindelijk aan de slag

> om 03:00 was de trekker gereed. Echter bij de voorbereidingen van het starten was er een flinke klap te horen. Los van de klap zat er water op plekken waar dat niet hoorde. Niet goed dus, alles moest weer van de motor af om het probleem te lokaliseren. Na flink wat hoofdbrekens bleek de cilinderkop de klapper op onze testbaan toch niet goed te hebben doorstaan. Deze bleek krom te zijn en dan heb je dus een lek

> Zelf los je zoiets niet zonder de juiste machines, dus werd er om 05:30 een bericht gestuurd naar Rob van der Waal. De meeste mensen liggen dan in bed natuurlijk, dus was het niet zo raar dat er geen reactie kwam.

> Met pijn in ons hard werden de spullen opgeruimd en drong het door dat Stroe 2016 niet door kon gaan voor ons.

> Maarrrr, Ronald lag nog geen half uur op bed toen er om 6:20 reactie kwam van Rob: Kom de cilinderkop maar vlakken. Ge-wel-dig!

> Ronald was om 08:15 terug met de cilinderkop

> Het merendeel van de Basterd was inmiddels weer opgetrommeld om zaken schoon te maken, te prepareren en weer op te bouwen

> Met als Resultaat dat de trekker om 10:30 weer liep

> Als laatste moest er een laatste controle zijn en om 11:30 was ze ‘ready for take-off’

Een mooie prestatie van het hele team, maar zeker ook onze partners, hartstikke bedankt!

Eenmaal in Stroe aangekomen was het koud, echt koud. Dat  kon het team niet veel schelen, we waren er. Gas erop. Ronald moest als derde aanhaken, wat achteraf ook de proeftrek bleek, voor ons reden zowel Runaway Deer en Snoopy fikse schades. Dat bleek achteraf meerdere teams niet bespaard.

Onze run ging niet helemaal vlekkeloos, dat de balans van onze trekker niet goed is dat weten we, maar onze Dame ging weer sky-high. Daardoor gaat de trekker heel erg slaan wat niet altijd even goed is voor de onderdelen. Met dat én het vele sleutelwerk in Ronald z’n achterhoofd reed hij heel behouden weg en hield hij de toeren van de motor goed onder controle. Het verwachtte op en neer gaan kwam dan ook naar voren in de run en wijselijk werd de gas dicht gedaan.

Desalniettemin overheerste een goed gevoel, na inspectie bij de vrachtwagen bleek de motor geen schade te hebben opgelopen, het filter was schoon! In Oudenhoorn gaan we natuurlijk weer vol gas geven hopen we de juiste richting te hebben gevonden. Dat zou zo maar kunnen gezien de hartelijke reacties van andere teams, zou het dan toch…?

Na de wedstrijd was het goed onze vriend Gert Gerritsen te mogen ontvangen in onze tent. Dit was de eerste Grand National buitenwedstrijd zonder zijn zoon Matthias, een hele stap. Samen hebben we nog even geproost met ons PeKa Bier op zijn bijzondere zoon! We zullen je nooit vergeten maat!

[embpicasa id=”6284947611775006433″]